یکی: وقتی دنیا از بی‌پولی قرچ قروچ صدای شکستن استخوان‌هایش می‌آید... و وقتی هستند کسانی که بجای ریکی و یک دنیا بغل.. به هسته برای انرژی نیاز دارند... و وقتی ملت دارد به موی و سر و گردن فلان فخر سینمایش گیر می‌دهد... و میان همین وقت‌ها و همین گیر و دارها... من دارم فکر می‌کنم کجا بهتر است... بیروت یا شرم‌الشیخ... شاید هم نیس... یا حتی هونولولو...

دوو: به قول رفیقمون... تو اشتباه کردی اومدی تو کاسبی... خیلی رومانتیکی...