۱۳۸۶ خرداد ۱۵, سه‌شنبه



Tabu Search

گاهی دانسته یا ندانسته راه سخت تر و سربالایی را اگر انتخاب کنی [یا برایت انتخاب کنند]... پشت سرش چه می دانی که چه؟ ...عاقبتش می شود به خیر و آسودگی ...


و امان از گاهی که منِ چشم دار و علم دان و بلدِکار؛ می زنم توی جاده سرازیریِ اول.. که حکما بهینه است و مقرون به صرفه و منطقی... و چه می دانی که چه؟ .. آخرش می شود از آن شیب های منفی که هیچ قاطری نفس رفتنش را ندارد... چه به من که علم دانم و بلدِ کار...

این "من" های بالا اول "ما" بود... ترسیدم... کردمش "من"

۱ نظر:

ah گفت...

cellool ham ke bokonish
shoma insead ro dashte bash...