یک ... دو ... سه ... چهار ...
امتحان می‌کنم....
امتحان می‌کنم....
یک سال. دو سال.. سه سال... چهار سال.... گذشت
و من هنوز دارم امتحان می‌شوم...
که می‌توان ملامت کشید و خوش بود؟
که می‌توان دید و ندید؟
که می‌توان بزرگ بود و بخشید؟
که می‌توان انسان ماند؟
انسان مرد؟
و من هنوز دارم امتحان می‌شوم...
که می‌توان ملامت کشید و خوش بود؟
که می‌توان دید و ندید؟
که می‌توان بزرگ بود و بخشید؟
که می‌توان انسان ماند؟
انسان مرد؟
۱ نظر:
اِ اِ اِ این همان سالی است که من دیدمت که!
هاها من هم جزو بلاهای مهاجرت محسوب نشده باشم خوب است
چهار سال طولانی ....
ارسال یک نظر