۱۳۸۲ آبان ۱۷, شنبه

بـچه زابل بود
موجي بود که بر دلم نشـست ... نماز اولم را که تمام کردم از پي‌اش‌ دويدم ...
صدايـش و نوای سازش دل را عجب می‌نواخـت:
مـحـمد يامـحـمد يامـحـمد يامـحـمد
رسـول هاشـمی دريای رحمت

هیچ نظری موجود نیست: